တုိ္င္းရင္းသားေဒသမ်ားရွိ စီမံကိန္းမ်ား အေၾကာင္းဦးေအာင္မင္းေျပာျပီ

တုိ္င္းရင္းသားေဒသမ်ားရွိ စီမံကိန္းမ်ား အေၾကာင္း. . .
(ဧရာ၀တီ ေမး၊ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းေျဖ)

ေမး ။ ။ တိုင္းရင္းသားနယ္ေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ Development project ေတြက်ေတာ့ေရာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ Project ေတြလည္း အဲဒီမွာ ရွိတာရွိတယ္။ ကခ်င္မွာလည္း ရွိတယ္၊ ရွမ္းနယ္မွာလည္း ရွိတယ္။ ကရင္နယ္မွာလည္း ရွိတယ္။ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းဆိုရင္လည္း အညိဳေရာင္နယ္ေျမေတြမွာ အခု တည္ေဆာက္ဖို႔ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အက်ဳိးတူ ခံစားခြင့္ကိစၥေတြကို တိုင္းရင္းသားဘက္က ေျပာလာတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီကိစၥေတြကို ၀န္ႀကီး ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းထားပါသလဲ။ 

ေျဖ ။ ။ အခုက်ေနာ္တို႔ သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔နယ္ေျမထဲမွာ က်ေရာက္ေနတဲ့၊ ဥပမာအားျဖင့္ Project ေတြ၊ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ဒါေတြကို လုပ္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးမွ၊ သေဘာတူညီခ်က္ ယူၿပီးမွ လုပ္မယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာထားၿပီးသား။ ထား၀ယ္မွာ လုပ္တဲ့ Project ကေတာ့ ဒါအစိုးရ Project ပဲ။ အဲဒီမွာ ေဖာက္မယ့္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္းဆိုရင္ေတာ့........

သူတို႔နယ္ေျမထဲက ျဖတ္မွာပဲဗ်ာ။ ျဖတ္တဲ့အခါက်ရင္ သူတို႔နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးလုပ္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ေျပာထားၿပီးသား။ အခုလည္း တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေနတာပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ ဘာေျပာမလဲဆိုရင္ Resource sharing ေတြပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕နယ္ေျမထဲမွာ ရွိတဲ့ Resource နဲ႔ပတ္သက္တာ သူတို႔လည္း ခံစားခြင့္ရွိတယ္၊ ရပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ဒါေျပာၾကတာပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ Resource sharing ေတြဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္မွာေတာင္မွ လုပ္ေနၾကၿပီ။ ဒီျပည္နယ္ကထြက္တဲ့ သယံဇာတပစၥည္းေတြကို ရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္ေလာက္အားျဖင့္ အဲဒီျပည္နယ္ကို ခြဲေပးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အခု ေျပာေနၾကၿပီ။ ဒါ Resource sharing ေတြပါပဲ။ ဒီ Resource က ရတဲ့ Sharing ေတြေပါ့ ဥပမာ ၂၀၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏူန္း၊ တခ်ဳိ႕လည္း သိပ္လုပ္ငန္းႀကီးရင္ ၁၀ ရာခိုင္ႏူန္း၊ ဒါမ်ဳိးေလးေတြ က်ေနာ္တို႔က စဥ္းစားေနၿပီ။

ေမး ။ ။ တခ်ဳိ႕ တကယ့္ကို ျပင္းထန္တဲ့ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြဆိုရင္လည္း ဗမာစစ္တပ္က သူတို႔ဆီမွာ လာတယ္၊ သူတို႔နယ္ေတြကို သိမ္းထားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ Resource ေတြကို သံုးတယ္ဆိုၿပီး အဲလိုအျမင္ေတြ သူတို႔မွာ ရွိတာကိုး။ ဒါေတြကိုေတာ့ အမ်ားႀကီး တည္ေဆာက္ယူရဦးမယ္ ထင္တယ္၊ အဲဒီအပိုင္းေတြ အျမင္ရွင္းလာဖို႔ ကိစၥကိုေပါ့။

ေျဖ ။ ။ အဲ့ဒါ ေျပာရင္ေတာ့ဗ်ာ တကယ္ေတာ့ လူေတြရဲ႕ Mindset ကို အကုန္ေျပာင္းပစ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ကခ်င္ကလည္း ငါတို႔ ကခ်င္ပဲလို႔ မျမင္ေစခ်င္ဘူး၊ ကရင္ကလည္း ကရင္ပဲလို႔ မျမင္ေစခ်င္ဘူး၊ ျမန္မာကလည္း ငါတို႔ျမန္မာပဲ ဗမာဆိုၿပီးေတာ့ မျမင္ေစခ်င္ဘူး။ အေမရိကားမွာဆိုရင္ လူေတြအားလံုးက This is our country, we are all Americans ဒီလိုပဲ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ This is our country, we are all Myanmar ဆိုၿပီး ဒီလိုပဲ ေျပာေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အထဲမွာ ကခ်င္လည္းပါတယ္။ ကရင္လည္းပါတယ္။ အကုန္လံုး ပါသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ကိုယ္ဒီလို ေျပာၿပီ ဆိုကတည္းကေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ျပသနာေတြက ဘယ့္ႏွယ့္လို႔ ျဖစ္လာေတာ့မွာလဲ။ က်ေနာ္တို႔က တကယ္ေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အေထြေထြ သတိမထားခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေတြက ႀကိဳၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၿပီးမွ လုပ္ရမွာေပါ့။ က်ေနာ္ႏိုင္ငံမွာ National Identity တခုရဖို႔ လိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ ကလည္း ဒါေတြကို ျမင္ပါတယ္။ ဒါေတြလည္း လုပ္ဖို႔ စီမံခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။

ေမး ။ ။ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က အဲလိုျမင္တဲ့ အျမင္ေတြ ရွိလား။ စကားေျပာလို႔ရတဲ့၊ Dialogue လုပ္လို႔ရတဲ့ လူမ်ဳိးေတြကို ၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ ေတြ႔လား။

ေျဖ ။ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့သူတိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ ယံုၾကည္တယ္။ သူတို႔နဲ႔ ယံုၾကည္တယ္ ဆိုတာလဲ ဒါ Same ideology ျဖစ္မွပဲ စကားေျပာလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ Same ideology မျဖစ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္က ဘယ့္ႏွယ္လို႔ စကားေျပာလို႔ ရမွာလဲ။ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီး ေနာက္ျပန္ဆုတ္ မသြားေတာ့ဘူးကေတာ့ Same ideology တျဖည္းျဖည္း တူလာတာေတာ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က စိတ္ရွည္ရမွာေပါ့။